20 listopada 2015, siostra Bogusia

Tak często spływa łza po twarzy,
Tak bolesna, tak parzy.
Płaczą dzieci, młódź i staruszkowie.
Kto to widzi, kto o tych łzach się dowie.

Ranią słowa, ranią czyny.
Łzy się leją z ludzkiej przyczyny.
W ciszy, w swej komorze
Słychać słowa: Pomóż mi, Boże.
Serce pełne żalu, bólu.
Kto te łzy policzy?
Czy sumienie moje krzyczy
I odpowiem za te łzy?
Boże, proszę, wybacz mi!
Tam przed Bogiem są złożone,
Tam też będą policzone.